én Р 重为轻根, 静为躁君。是以圣人Рzhōng rì xíng ,bù lí zī zhòng 。suī yǒu róng guān ,yàn chǔ Р 终日行,不离辎重。虽有荣观,燕处Рchāo rán 。nài hé wàn shèng zhī zhǔ ,ér yǐ shēn qīng tiān Р超然。奈何万乘之主,而以身轻天Рxià ?qīng zé shī běn ,zào zé shī jūn 。Р下? 轻则失本,躁则失君。Р第二十七章Рshàn xíng wú zhé jì ,shàn yán wú xiá zhé ;shàn shǔ bù yòng Р善行无辙迹, 善言无瑕谪; 善数不用Рchóu cè ;shàn bì wú guān jiàn ,ér bù kě kāi ,shàn jié wú Р筹策; 善闭无关楗,而不可开, 善结无Рshéng yuē ,ér bù kě jiě 。shì yǐ shèng rén cháng shàn jiù Р 绳约,而不可解。是以圣人常善救Рrén ,gù wú qì rén ;cháng shàn jiù wù ,gù wú qì wù ,shì wèi Р人,故无弃人; 常善救物,故无弃物,是谓Рxí míng 。gù shàn rén zhě ,bù shàn rén zhī shī ;bù shàn Р袭明。故善人者,不善人之师;不善Рrén zhě ,shàn rén zhī zī 。bù guì qí shī,bù ài qí zī ,suī Р人者, 善人之资。不贵其师,不爱其资,虽Рzhì dà mí ,shì wèi yào miào 。Р智大迷,是谓要妙。Р第二十八章Рzhī qí xióng ,shǒu qí cí ,wéi tiān xià xī 。wéi tiān xià